Woonzorgservice is de toekomst voor ouderen

HEUSDEN – Ouderen uit Drunen en Heusden die niet voor het verzorgingstehuis in aanmerking komen, maar toch zorg willen krijgen, kunnen appartementen huren bij de Zandley in Drunen en het Sint Antoniushof in Heusden. Om de Nationale Week van Zorg en Welzijn te vieren lieten zij en andere zorgcentra van Stichting Schakelring belangstellenden een kijkje nemen in de appartementen.

De ballonnen bij de ingang van het Sint Antoniushof in Heusden, de poffertjeskraam in de koffiekamer en de gebakjes doen vermoeden dat het feest is vandaag. Stichting Schakelring stelt deze zaterdag haar deuren open voor het publiek, om de Nationale Week van Zorg en Welzijn te vieren. “De zorg hier is goed. Ik word nooit gecommandeerd”, zegt mevrouw Branten (88) in het Sint Antoniushof.

Eigenlijk is er voor de meeste bezoekers maar weinig reden voor een feestje. Het is de vraag of zij straks nog in het verzorgingstehuis terecht kunnen. Steeds minder mensen worden opgenomen in een verzorgingstehuis, omdat alleen nog mensen met de zwaarste vorm van zorgbehoevendheid hier recht op hebben. Ouderen met lichte zorgvragen – de zorgzwaartepakketten 1 en 2 – vallen dus buiten de boot. Het kabinet vindt dat deze mensen thuis kunnen wonen en hulp moeten krijgen van familie, vrienden en de wijkverpleegkundige. Daarom is de financiering voor ouderen met lichte zorg sinds 1 januari 2013 gestopt.

Het was de bedoeling dat deze maatregel alleen de nieuwe gevallen zou raken, maar nu blijkt een jaar later dat ook de ouderen die al in het verzorgingstehuis woonden, worden getroffen. Omdat er minder mensen in het verzorgingstehuis mogen wonen, wordt de zittende groep steeds kleiner. Hierdoor vallen overal lege plekken en in het ergste geval sluiten hele afdelingen.

Ook bij het Sint Antoniushof in Heusden kwamen kamers leeg te staan. Stichting Schakelring bouwde de lege kamers om tot huurappartementen. “We verhuren die woningen aan ouderen die wel in de beschermde omgeving van het verzorgingstehuis willen wonen, maar daar door de nieuwe zorgwetgeving niet meer voor in aanmerking komen”, vertelt Toos Pijnenburg. Ze is teamleider zorg bij het Sint Antoniushof. De ouderen die zo’n appartement huren, krijgen thuiszorg en kunnen deelnemen aan de activiteiten van het verzorgingstehuis. De ouderen betalen zelf de huur- en zorgkosten. Dit bedrag wordt dus niet meer uit de AWBZ vergoed. Voor het totaalpakket van een appartement met aparte woon- en slaapkamer, de servicekosten en het woonzorgservicepakket betaalt de cliënt een bedrag variërend van 670 euro tot 717 euro per maand. Of dat een bezwaar is voor ouderen? Pijnenburg denkt van niet. “Als zij thuis blijven wonen, moeten ze ook huur betalen.”

Met de verhuur van de appartementen gaat het echter niet zo hard. Twee zijn er sinds januari te huur, één sinds vorige week. Er heeft zich nog geen enkele huurder gemeld. “De ouderen moeten nog wennen aan het idee dat ze niet zomaar meer opgenomen worden. Ze blijven daarom langer thuis met de hulp van mantelzorg”, denkt Pijnenburg. Wat volgens haar ook meespeelt, is dat de meeste ouderen graag op de plek blijven wonen waar ze al woonden. “Er komen hier ook senioren uit Drunen naar de appartementen kijken. Als het er dan op aan komt, willen ze daar eigenlijk niet weg. Ze zijn bang dat ze minder vaak bezoek krijgen van familie en vrienden, omdat de afstand groter wordt.”

De Zandley in Drunen biedt eveneens appartementen te huur aan. Dit jaar moeten er acht worden verhuurd. Daarvan zijn er nu drie verhuurd. Aangezien de zorg verder afgebouwd wordt, moeten er de komende vier jaar 35 verhuurd worden, vertelt locatiemanager Marion van Beurden. Toch heeft zij er vertrouwen in dat ze die appartementen kwijtraakt. “We hebben een wachtlijst voor mensen met een laag zorgzwaartepakket. Zij komen niet in aanmerking voor het verzorgingstehuis, maar wel voor de appartementen.”

Meneer Hafkamp (76) uit Drunen is bij zijn vrouw op bezoek. Te voet, want hij woont om de hoek van de Zandley. Zijn vrouw woont er nu driekwartjaar en al die tijd laat meneer Hafkamp haar naar eigen zeggen met een gerust hart achter. “Hier vindt ze rust.”

Drie portretjes
Mevrouw Branten (88), woont in het Sint Antoniushof:
“Ik woon hier pas een half jaar en toch is het nu al een plek naar mijn hart. Het is hier fijn, heel huiselijk. Ik heb het naar mijn zin. Als ik ’s avonds met de andere bewoners heb gegeten en weer op sta om naar mijn kamer te gaan, zeg ik altijd tegen mijn buurman of -vrouw dat ik weer naar huis ga. Mijn kamer is mijn thuis.”

Mevrouw Couwenberg (88), bezoekster op de open dag bij Sint Antoniushof:
“Vier jaar geleden woonde ik zes weken hier toen ik net een nieuwe heup had gekregen. Vandaag ben ik hier weer, zodat ik hier straks naar toe kan mocht dat nodig zijn. Maar ik hoop nog lang thuis te kunnen wonen, ook al val ik bijna wekelijks door alle afstapjes in mijn huis. Ik werk veel te graag in de tuin om weg te gaan.”

Mevrouw Brok (91), woont in de Zandley in Drunen:
“Met Pasen woon ik hier een jaar. Vooral in het begin was het erg wennen. De stap om je normale leven voor een verzorgingstehuis in te ruilen is groot. Je raakt toch je huis kwijt. Maar de verzorging hier is goed. Alles wat ik zelf kan doen, laten ze me ook zelf doen. Dat moet ook, anders word je zo’n hopeloos geval.”

Feitenkader
– Van 10 maart tot en met 15 maart was het de Nationale Week van Zorg en Welzijn.
– Alle locaties van stichting Schakelring stelden daarom hun deuren open voor bezoekers.
– Alleen mensen met de zwaarste vorm van zorgbehoevendheid mogen nog opgenomen worden in het verzorgingstehuis.
– Onder meer de locaties in Heusden en Drunen verhuren daarom appartementen en thuiszorg aan mensen met een lichte zorgindicatie (pakket 1 en 2).

Deze reportage (met achtergronden) stond op 17 maart 2014 in het Brabants Dagblad, editie De Langstraat. 

Geef een reactie