Een dodelijke ontdekking

Elf dagen geleden, maandag 1 november 2010, was de dag dat mijn leven voorgoed veranderde. Ja, echt waar. Ga er maar eens even goed voor zitten. Ik zal je vertellen welke ontdekking ik die dag deed. Het gebeurde tijdens een college ‘Achter Het Nieuws’. Het was nog vroeg en ik had dan ook geen zin om verhalen over de lokale politiek aan te horen. Overigens was net het nieuws bekend dat Harry Mulisch was overleden. Via internet kwamen Merel en ik er achter dat Mulisch een zoon had. Menzo genaamd. Deze jongen bleek achttien te zijn. Net zo oud als wij. Je ziet het al aankomen: wij waren natuurlijk erg benieuwd naar deze jongeman. Wie weet was hij wel knap.

Daarom besloten wij zijn naam te googelen. De zoekresultaten brachten ons helaas niet bij foto’s van de voor ons mysterieuze Menzo Mulisch, maar wel bij iets anders. Via Google kwamen we op de website www.sterfdatum.nl terecht. De site trok meteen onze aandacht en we klikten de link aan. Het bleek dat je een vragenlijst in moest vullen en dat de site hierna berekende wanneer je dood zou gaan. Je precieze sterfdatum zou vervolgens op het scherm komen te staan. De nieuwsgierigheid won het van onze angst en na enig getwijfel besloten we toch de vragenlijst in te vullen.

Vijf minuten later was het zover. Mijn sterfdatum was berekend en verscheen op mijn beeldscherm: “Daphne van Breemen zal overlijden op vrijdag 26 juni 2082 in de leeftijd van 89 jaar.” Om het af te maken stond er een heuse overlijdensadvertentie bij met de tekst: “Ik laat niemand achter, maar ben iedereen voor.” Mijn overlijdensadvertentie werd afgesloten met de woorden: “Daphne hield van bloemen.” Fijn, wist ik dat ook weer.

Ik word dus 89 jaar en dat vind ik helemaal niet zo erg. Het is een mooie leeftijd. Niet iedereen kan zeggen dat hij zo oud wordt. Toch jammer dat ik nooit zal kunnen zeggen dat ik de negentig gehaald heb. Maar goed, je kunt natuurlijk niet alles hebben. Na dit geruststellende bericht realiseerde ik me dat ik dus nog 71 jaar te gaan heb tot mijn dood. Jaren genoeg om te genieten van het leven, om alle dingen te doen die ik nog wil doen en om mezelf te zien veranderen in een oud grijs dametje.

Nog even, voor ik het vergeet: via deze weg wil ik jullie allemaal uitnodigen om op maandag 29 juni 2082 naar mijn begrafenis te komen. Iedereen is van harte welkom, dus noteer het alvast in je agenda. Tijd en plaats zijn nog onbekend, deze informatie volgt tegen die tijd. En nog iets: vergeet vooral de bloemen niet.

Geef een reactie