Als je weer je hart volgt en het juiste werk doet

• • Columns, Journalistiek, Overig

Met de woorden ‘Ik ga weer terug naar dat wat ik het allerliefst doe: schrijven en (journalistieke) verhalen vertellen’ sloot ik een half jaar geleden mijn laatste blog af. Met deze belofte aan mezelf was de terugweg naar werk in de journalistiek of mediawereld begonnen. En jawel, die tocht (lees: veel koffies en LinkedIn-stalksessies) leidde ertoe dat ik als freelancer aan de slag kon bij Allerhande, het culinaire magazine van Albert Heijn.

Wie mij ook maar een beetje kent of op Instagram volgt (@daphnebreemen voor heel veel eten), weet één ding: als ik niet aan het schrijven ben, dan ben ik aan het koken. Of ik nu snel een soep in elkaar flans of een zes-gangenmenu op tafel zet, het is voor mij wat yoga voor de rest van mijn generatie is: de ultieme ontspanning. Hetzelfde geldt voor schrijven. Hoe mooi is het dan dat ik mijn twee grootste passies nu kan combineren bij een culinair magazine?

Op de online redactie van Allerhande verricht ik keyword- en SEO-research voor de nieuwe themapagina’s van allerhande.nl, om nog beter inzicht te krijgen in wat Nederland eigenlijk écht wil eten. Hiervoor zet ik niet alleen allerlei online (marketing-)searchtools in, maar ook mijn culinaire kennis. Daarnaast ondersteun ik de online redactie op het gebied van social media, webcare en het schrijven van online content en trendrapporten. Dus als je je hart volgt, sterker nog: dúrft te volgen, kom je uiteindelijk altijd achter het juiste bureau terecht. Dat besefte ik toen ik 2019 op het strand van me afschudde.

2020 barstte los en er kwam een nieuwe opdrachtgever bij. Vorige week begon ik als freelancer op de internetredactie van de Volkskrant. Als online redacteur zorg ik meerdere dagen per week voor de selectie, presentatie en verspreiding van de Volkskrantartikelen op volkskrant.nl en social media. Tevens schrijf ik samenvattende artikelen en nieuwsbrieven. Ik ben dus weer terug op de plek waar ik acht jaar geleden als freelancer begon: de dagbladjournalistiek. Het voelde meteen als thuiskomen! Gelukkig heb ik ook nog steeds tijd voor andere opdrachtgevers, zoals schrijven voor het magazine Hello Zuidas. Of misschien wel voor jou?

Op werkgebied kan dit jaar nu al bijna niet meer stuk. De journalistiek ontving me opnieuw met open armen en de culinaire wereld verwelkomde mij net zo hartelijk. Dus, zeg ik: proost, op alles wat nog komen gaat!

Terug naar het fulltime schrijven

• • Columns, Journalistiek, Overig

Mijn geliefde typemachine gebruik ik al een tijdje minder dan ik zou willen. Als mijn oma – die me haar oude typemachine jaren geleden gaf – op dat moment wist dat ik het ding ooit niet meer dagelijks aan zou raken, had ze me ‘m nooit gegeven.

De typemachine, die je overigens echt in mijn huis vindt en ook echt van oma was, is een metafoor voor mijn schrijven. Ik doe het minder dan ik wil. Sinds het voltooien van mijn master, twee jaar geleden, leek het me verstandig mijn carrièrepad uit te breiden met werkervaring buiten de journalistiek. Alles voor dat indrukwekkende CV!

Eerst schreef ik tijdens een traineeship voor een educatieve uitgeverij. Ruim een jaar geleden kwam ik terecht bij Museum Ons’ Lieve Heer op Solder in Amsterdam. Daar ging ik in een parttime functie (4 dagen per week) onderwijsmarketing en PR doen, zoals ik hier eerder schreef. Intussen is daar de functie projectleider (ad interim) bijgekomen. Heel leuk, zo’n uitgebreid CV: het bracht veel goede kansen, mooie ervaringen én nieuwe vaardigheden met zich mee. Maar de andere kant is dat ik veel minder aan schrijven toekom. Die ene vrije dag in de week is te weinig voor grote producties. En half werk wil ik niet leveren. Er is alleen nog ruimte voor kleine klussen. Zo schoof ik mijn typemachine grotendeels naar de achtergrond, onder het mom: fulltime schrijven komt vanzelf wel weer!

Dat moment breekt nu – een jaar later – al aan. Schrijven hoort bij mij en ik mis het. Aan alleen de kleinere klussen heb ik niet genoeg. Daarom is het tijd voor een omslag: per 1 oktober loopt mijn contract bij het museum af en dan stop ik daar. Ik ga weer terug naar dat wat ik het allerliefst doe: schrijven, (journalistieke) verhalen vertellen. Daarom zoek ik nu naar een nieuwe baan als redacteur, die ik eventueel kan combineren met freelancen. Een beter vooruitzicht is er niet!

Heb jij de ultieme baan, tip of opdracht voor me? Schroom niet en laat het me weten! Ik kijk ernaar uit.

Uitbreiding op mijn CV: de wereld van marketing en PR

• • Journalistiek, Overig

Als typisch kind van de generatie Y wil ook ik mijn carrièrekansen altijd vergroten. Tijdens mijn studie journalistiek – alweer een paar jaar geleden – leek het me al logisch om me ooit te ontwikkelen op het gebied van marketing en PR. Schrijven kan ik, een verhaal vertellen ook en contacten en relaties onderhouden doe ik dagelijks: drie dingen die je moet kunnen voor marketing en PR. Bovenstaande probeerde ik te combineren met mijn fascinatie voor religie.

Zo kwam ik in april 2018 terecht bij Museum Ons’ Lieve Heer op Solder in Amsterdam, waar ik onderwijsmarketing ging doen. De plek zelf is veel minder suf dan de naam doet vermoeden: alsof we een religieuze evangeliserende instelling zijn. Nou nee, gelukkig niet. We waren eeuwen geleden een katholieke plek, maar nu zijn we al 130 jaar een museum dat het religieuze label overboord heeft gegooid. Aan de hand van een bijzondere, roze (!) huiskerk uit de Gouden Eeuw vertellen we onze bezoekers namelijk over tolerantie. Toen, én nu. Dat doen we bijvoorbeeld met moderne kunst in nieuwe, tijdelijke tentoonstellingen.

Nu is daar een nieuwe functie bijgekomen. Vanaf vandaag doe ik ook de PR in het museum. Ik schrijf persberichten, onderhoud contact met de media en denk na over hoe we dingen naar buiten brengen.

Je hoeft me maar een beetje te kennen om te weten hoe blij ik ben met deze uitbreiding op mijn cv. In deze nieuwe functie kan ik mijn liefde voor schrijven, media en religie verbinden en ik ben ook nog eens actief in de culturele wereld: win-win. Welkom in de wereld van marketing én PR!


Foto zolderkerk: Isabel Janssen, Outsider.i.